مي خواهم برگردم به روزهاي کودکي آن زمان ها که :

پدر تنها قهرمان بود...

عشــق، تنـــها در آغوش مادر خلاصه ميشد..

بالا‌ترين نــقطه ى زمين، شــانه هاي پـدر بــود..؛

بدتـرين دشمنانم، خواهر و برادر هاي خودم بودند..

تنــها دردم، زانو هاي زخمي ام بودند؛

تنـها چيزي که ميشکست، اسباب بـازيهايم بـود..

و معناي خداحافـظ، تا فردا بود...!

پرورش افکار

نظرات شما عزیزان:

[ دو شنبه 28 ارديبهشت 1394برچسب:,

] [ 10:38 ] [ بچه های انسان ]

[ ]

<< مطالب جدیدتر مطالب قدیمی‌تر >>

درباره وبلاگ

سلام دوستان.ما مسلمانیم.قبله مان یک گل سرخ.جانمازمان چشمه،مهرمان نور.دشت سجاده ماست.ما وضو با تپش پنجره ها می گیریم.نسبمان شاید برسد، به آن ور دشت،در دهی ساده و سبز.خوشبحال حنجره هامان! ما در کلاس سوم انسانی درس میخونیم واین وبو باهمکاری مشاورمون ساختیم.از اینکه کنارمون هستید ممنونیم! باتشکر:مدیرت وبلاگ!